Damnatio ad bestias ((лат.), букв. «предание зверям»[1], ad bestias, ad bestie[2], часто упрощённо Съедение львами, растерзание львами; точнее растерзание дикими животными) — вид смертной казни в Древнем Риме посредством бросания осуждённого на растерзание зверям (часто львам) на цирковой арене. Этот вид казни был позаимствован Римом во II веке до н. э. с Древнего Востока, где аналогичное наказание существовало по меньшей мере с VI века до н. э., и стал излюбленным цирковым зрелищем римлян.
В I-III веках н. э. казнь применялась преимущественно для расправы с ранними христианами (лат. christianos ad leones — «христиан львам»), благодаря чему наряду со смертью на кресте стала одной из самых известных причин мученической кончины христианских святых. С принятием империей христианства практика сохранилась против других преступников и была окончательно отменена лишь в ... კითხვის გაგრძელება »

ნიკო (ნიკოლოზ) ასლანის ძე ფიროსმანაშვილი (ნიკო ფიროსმანი) (დ. 1862, სოფ. მირზაანი ― გ. 1918, თბილისი), ქართველი პრიმიტივისტი მხატვარი.

ცნობები ფიროსმანის ცხოვრების შესახებ უმეტესად შეკრებილია მისი გარდაცვალების შემდეგ. დაიბადა გლეხის ოჯახში, რომელიც ადრევე გადასახლდა შულავერში. მშობლების გარდაცვალების შემდეგ ფიროსმანი თბილისში გადმოვიდა საცხოვრებლად. ბავშვობაშივე იჩენდა დიდ ინტერესს მხატვრობისადმი, ბევრს ხატავდა კიდეც. სპეციალური სამხატვრო განათლება არ მიუღია. 1880-იან წლებში თვითნასწავლ გ. ზაზიაშვილთან ერთად გახსნა ფერწერის სახელოსნო და აბრების შეკვეთებს ღებულობდა. 1890-1894 კონდუქტორად მუშაობდა ამიერკავკასიის რკინიგზაზე, შემდეგ ვაჭრობაშიც სცადა ბედი. XIX-XX საუკუნეების მიჯნაზე თბილისელ მედუქნეებთან და მიკიტნებთან აფარებდა თავს, მათი შეკვეთით ხატავდა აბრებს, პორტრეტებს, სურათებს. სიცოცხლის ბოლომდე გაჭირვებას თავი ვერ დ ... კითხვის გაგრძელება »

ქუთაისის არქეოლოგიურმა ექსპედიაციამ ბაგრატის ტაძარში (სურათზე) დაახ. VII საუკუნის პერიოდის, სავარაუდოდ სამეფო ოჯახის წევრი ქალის სამარხი აღმოაჩინა.